Bartnik, Artur2023-03-272023-03-272008"Roczniki Humanistyczne KUL", 2008, Vol. 56, nr 5, s. 39-470035-7707https://ojs.tnkul.pl/index.php/rh/article/view/5407http://hdl.handle.net/20.500.12153/4856Artykuł omawia strukturę frazy przypadka (KP) w języku staroangielskim w ujęciu generatywnym. Zamiast jednak analizy przypadka jako cechy, zgodnie z wczesnymi założeniami Programu Minimalistycznego Noama Chomsky’ego, autor podejmuje próbę analizy tego elementu jako samodzielnej projekcji funkcjonalnej (KP). Autor rozważa trzy możliwości: w pierwszym przypadku projekcja funkcjonalna KP umieszczona jest nad frazą określnika (DP); w drugim podejściu KP znajduje się pod frazą określnika; w trzecim wreszcie – fraza KP jest połączona w jedną całość z DP. Aplikacja danych z języka staroangielskiego pokazuje, że jedynie ostatnia możliwość jest w stanie wyjaśnić dane w zadowalający sposób. W związku z tym postulowanie frazy przypadka jako samodzielnej projekcji funkcjonalnej jest zbędne.enUznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Bez utworów zależnych 3.0 Polskahttp://creativecommons.org/licenses/by-nc-nd/3.0/pl/caseOld EnglishCase Phrase (KP)functional projectionprzypadekjęzyk staroangielskifraza przypadka (KP)projekcja funkcjonalnainfo:eu-repo/semantics/article