Kto może zostać potępiony? Lektura kontekstualna Ap 21,8
Loading...
Date
2019
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo KUL
Abstract
Autor artykułu dokonuje analizy kontekstualnej
Ap 21,8. Tekst ten mówi o karze wiecznej,
używając metafory jeziora ognia i siarki. Analiza
tego obrazu w kontekście Apokalipsy św.
Jana, całej Biblii, jak i literatury pozabiblijnej,
prowadzi do wniosku, że jest to miejsce czy stan
wiecznego potępienia, pozbawione nadziei,
bez żadnej możliwości odmiany losu tych,
którzy tam się znajdą. Jest ostatecznym pozbawieniem
się możliwości wspólnoty z Bogiem.
Ap 21,8 wymienia również listę potencjalnie
zagrożonych wiecznym potępieniem. Analizowana
w świetle pozostałych list z Apokalipsy
św. Jana (9,20-21; 21,27; 22,15) pokazuje, że
nie jest ona kompletna, a raczej rodzaj portretu
lub modelu kogoś, kto może zostać potępiony.
Wszystkie wymienione w tym tekście wady czy grzechy – w większym lub mniejszym stopniu
– odnoszą się do idolatrii albo są jej konsekwencją.
Stają się w ten sposób obrazem świata
pogańskiego, w którym żyją chrześcijanie i który
może zagrażać im od wewnątrz. W takim
kontekście Ap 21,8 jest rodzajem przestrogi
dla chrześcijan powołanych do wspólnoty zbawionych.
Celem ich życia jest udział w Mieście
Świętym (doskonałej wspólnocie z Bogiem
i Barankiem), a nie w „jeziorze ognia i siarki”.
Chrześcijanie mają żyć jak zbawieni, a nie jak
ludzie tego świata, świata pogańskiego zanurzonego
w idolatrii. Perykopa Ap 21,8-9 odczytana
w kontekście całej księgi wskazuje na
wszystkie szanse i możliwości, jakie otrzymują
chrześcijanie, aby mieć udział w nieograniczonym
życiu wiecznym.
The author of the article offers a contextual analysis of Rev 21:8. The text describes the eternal punishment using the metaphor of the fiery lake of burning sulfur. In the context of the Book of Revelation, the whole Bible and the extra-biblical sources the analysis of this image leads to the conclusion that this is a place or state of eternal damnation, deprived of hope and any possibility of changing the fate of those who are there. It is an ultimate deprivation of the possibility of communion with God. Rev 21:8 also presents a list of those who are potentially endangered with eternal damnation, which is analyzed in the light of other enumerations from the Book of Revelation (9:20-21; 21:27; 22:15). It shows that this is not a complete list, but rather a kind of portrait or model of those who can be condemned. All the faults or sins mentioned in this text – to a greater or lesser extent – refer to idolatry or are the consequence of it. Thus, they become an image of the pagan world in which Christians live and which can threaten them from within. In this context, Rev 21:8 is a type of warning for Christians called to the community of the saved. The aim of their lives is to live in the Holy City (a perfect communion with God and the Lamb), not in the “fiery lake of burning sulfur”. Christians are to live like the saved people, not like the people of this world, a pagan world immersed in idolatry. The pericope of Rev 21:8-9 read in the context of the whole Book of Revelation shows all the chances or opportunities given to Christians to participate in an unlimited eternal life.
The author of the article offers a contextual analysis of Rev 21:8. The text describes the eternal punishment using the metaphor of the fiery lake of burning sulfur. In the context of the Book of Revelation, the whole Bible and the extra-biblical sources the analysis of this image leads to the conclusion that this is a place or state of eternal damnation, deprived of hope and any possibility of changing the fate of those who are there. It is an ultimate deprivation of the possibility of communion with God. Rev 21:8 also presents a list of those who are potentially endangered with eternal damnation, which is analyzed in the light of other enumerations from the Book of Revelation (9:20-21; 21:27; 22:15). It shows that this is not a complete list, but rather a kind of portrait or model of those who can be condemned. All the faults or sins mentioned in this text – to a greater or lesser extent – refer to idolatry or are the consequence of it. Thus, they become an image of the pagan world in which Christians live and which can threaten them from within. In this context, Rev 21:8 is a type of warning for Christians called to the community of the saved. The aim of their lives is to live in the Holy City (a perfect communion with God and the Lamb), not in the “fiery lake of burning sulfur”. Christians are to live like the saved people, not like the people of this world, a pagan world immersed in idolatry. The pericope of Rev 21:8-9 read in the context of the whole Book of Revelation shows all the chances or opportunities given to Christians to participate in an unlimited eternal life.
Description
Keywords
kara wieczna, potępienie, grzech, Apokalipsa św. Jana, „jezioro siarki i ognia”, analiza kontekstualna, eternal punishment, damnation, sin, the Book of Revelation, “the fiery lake of burning sulfur”, contextual analysis
Citation
"Verbum Vitae" 36 (2019), s. 133-160