Cogitor ergo sum. Teocentryczna antropologia Josepha Ratzingera
Loading...
Date
2019-03-01
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Abstract
Podstawową tezą antropologiczną Josepha Ratzingera jest przekonanie o wyjątkowości ludzkiego bytu. Każdy człowiek jest owocem zamysłu Bożego, zatem źródłem, powołaniem i ostatecznym przeznaczeniem człowieka jest Bóg, co Joseph Ratzinger określa jako „prymat Boga”. Drugą fundamentalną tezą antropologiczną niemieckiego dogmatyka jest relacyjność ludzkiego bytu, którą można ująć w formie zasady: „ zostałem pomyślany, więc jestem”. Trzecim filarem myśli Ratzingera jest zasada prymatu daru, która opisuje człowieka jako byt z boskiego obwarowania. Z powyższych trzech zasad wyłania się wizja człowieka jako bytu, który ma „być więcej”, czyli ma przekraczać siebie samego. Antropologia Josepha Ratzingera bazuje na filarach historii zbawienia. Świat jest przestrzenią relacji człowieka z Bogiem oraz ludźmi. Człowiek jest powołany do życia jako owoc Bożej miłości, jako istota, która osiąga ostateczną pełnię [przez podobieństwo do Boga. Grzech jest pojęty przez Ratzingera jako zniszczenie relacji miłości między Bogiem a stworzeniem. Dopiero Chrystus przez swoją ofiarę wskazuje wzór prawdziwego człowieczeństwa. Realizację ludzkiej egzystencji Ratzinger dopatruje na kilku płaszczyznach. Pierwszą z nich jest wiara, pojęta jako pierwszy krok w odnajdowaniu sensu bycia człowiekiem. Wiara domaga się realizacji we wspólnocie Kościoła, który jest jedynym właściwym miejscem do jej przyjęcia. Eucharystia jest źródłem i zwieńczeniem życia wiarą. Niemiecki teolog wskazuje również na Duch Świętego, jako Tego, który umożliwia przyjęcie i realizację ludzkiej egzystencji oraz Maryję, którą przedstawia jako wzór w realizacji człowieczeństwa.
The basic anthropological thesis of Joseph Ratzinger is the conviction of the uniqueness of human existence. Everyone is the fruit of God's plan. The source, vocation and ultimate destiny of man is God, which Joseph Ratzinger describes as "the primacy of God". The other fundamental anthropological thesis is the relativity of human existence, which can be summarized in the form of a principle: "I was conceived, so I am.' The third pillar of Ratzinger's thought is the principle of the primacy of gift, which describes man as being of divine endowment. From the above three principles a vision of man emerges as a being who is to "be more," that is, to transcend himself. Joseph Ratzinger's anthropology is based on the pillars of the history of salvation. The world is the space of man's relationship with God and with people. Man is called to live as the fruit of God's love, as a being who achieves the ultimate fullness by likeness to God. Sin is understood as the destruction of the relationship of love between God and creation. Only Christ, through his sacrifice, shows the pattern of true humanity The realization of human existence Ratzinger sees on several levels. The first of these is faith, understood as the first step in finding the sense being human. Faith demands realization in the community of the Church, which is the only right place to receive it. The Eucharist is the culmination of faith in life. Ratzinger also points to the Holy Spirit as the One who enables the adoption and realization of human existence and Mary, which he presents as a model in the implementation of humanity.
The basic anthropological thesis of Joseph Ratzinger is the conviction of the uniqueness of human existence. Everyone is the fruit of God's plan. The source, vocation and ultimate destiny of man is God, which Joseph Ratzinger describes as "the primacy of God". The other fundamental anthropological thesis is the relativity of human existence, which can be summarized in the form of a principle: "I was conceived, so I am.' The third pillar of Ratzinger's thought is the principle of the primacy of gift, which describes man as being of divine endowment. From the above three principles a vision of man emerges as a being who is to "be more," that is, to transcend himself. Joseph Ratzinger's anthropology is based on the pillars of the history of salvation. The world is the space of man's relationship with God and with people. Man is called to live as the fruit of God's love, as a being who achieves the ultimate fullness by likeness to God. Sin is understood as the destruction of the relationship of love between God and creation. Only Christ, through his sacrifice, shows the pattern of true humanity The realization of human existence Ratzinger sees on several levels. The first of these is faith, understood as the first step in finding the sense being human. Faith demands realization in the community of the Church, which is the only right place to receive it. The Eucharist is the culmination of faith in life. Ratzinger also points to the Holy Spirit as the One who enables the adoption and realization of human existence and Mary, which he presents as a model in the implementation of humanity.
Description
Wydział Teologii, Instytut Teologii Dogmatyczne; promotor rozprawy doktorskiej: ks. dr hab. Antoni Nadbrzeżny, prof. KUL
Keywords
teologia, antropologia, osoba ludzka, Joseph Ratzinger, human person, theology, anthropology