Teologia życia konsekrowanego - diagnoza stanu i wyzwań przyszłości

Loading...
Thumbnail Image
Date
2010
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Polskie Stowarzyszenie Teologów Duchowości
Abstract
L’auteur présente l’état actuel de la théologie de la vie consacrée en Pologne en prenant en considération les domaines suivants: 1) le temps avant le Concile Vatican II - elle montre des étapes de la formation des diverses conceptions de la vie consacrée dans le contexte général en théologie de cette époque; 2) elle présente les publications polonaises concernant la vie consacrée en comparaison avec des publications sur le même sujet en langues étrangères; 3) elle donne quelques suggestions concernant la théologie de la vie consacrée pour l’avenir. Elle constate le besoin d’une étude complexe qui présenterait de façon synthétique la théologie de la vie consacrée en vue des besoins des séminaristes, des novices des congrégations féminines et des personnes qui sont engagées dans la vie consacrée comme formateur (formatrices) sans avoir une préparation théologique suffisante pour ce devoir.
Teologia życia konsekrowanego nie osiągnęła wciąż jeszcze zadawalającego ujęcia - sygnalizowały w okresie posoborowym znaczące autorytety teologiczne (por. S. Nagy, Z teologii życia zakonnego, „Analecta Cracoviensia” 8(1976), s. 165). Mimo upływu półwiecza od Vaticanum II i wypracowania wielu ważnych dokumentów kościelnych w tym zakresie, nie jest to wciąż jeszcze teologia w pełni uporządkowana ani znacząco rozwinięta. Opinia, iż pozostaje nadal „zbyt fragmentaryczna i dopiero czeka na ujęcie całościowe co do zakresu i dogłębnie sięgające do sedna misterium” (P. Liszka, Charyzmatyczna moc życia zakonnego, Wrocław 1996, s. 53) zachowuje wciąż aktualność. Podczas gdy teologia średniowiecza uznawała za fundament pracy teologów zdanie: „Bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia (logos) tej nadziei, która w was jest” (1 P 3, 15), to współczesna teologia powinna utwierdzić osoby konsekrowane w świadomości (bądź tę świadomość obudzić), że querere Deum oraz przyzwalanie, by Bóg znajdował człowieka, nie może wydawać się kwestią przebrzmiałą. Świat potrzebuje osób, które z głęboką świadomością podejmują tę formę życia i będą zdolne (intra - oraz intersytuacyjnie) formułować „uzasadnienie” swego powołania, swoich wyborów i postaw. Za konkluzję wystarczającą dla teologów i osób konsekrowanych można uznać pouczenie (łączące tu elementy: doświadczenia życia jako spalania (nie, wypalania!); powinności codziennego podtrzymywania żarliwości serca (por. ewangeliczne panny roztropne); wskazania, że bogactwo wiary podsyca wewnętrzny płomień (inne łatwopalne materiały nie wystarczą). Benedykta XVI: „Należeć do Chrystusa znaczy spalać się w blasku Jego piękna […] podtrzymywać w sercu żywy płomień miłości, podsycany nieustannie bogactwem wiary” (Benedykt XVI, Bądźcie wiarygodnym i jasnym znakiem Ewangelii, L’OR, wyd.pol.27(2006), nr 9-10, s. 35-36).
Description
Keywords
diagnosis, post-conciliar past, present state, future, przeszłość posoborowa, przyszłość, stan obecny, diagnoza
Citation
Duchowość w Polsce, 2010, Vol.12, s. 128-142
ISBN