Świadectwo w mocy Ducha jako sposób ewangelizacji

Loading...
Thumbnail Image
Date
2013
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
Abstract
Imperatyw świadectwa - pochodzący od Pana - zachowuje swe znaczenie także dla ludzi obecnego czasu. Podejmuje go ten, kto dotknięty łaską, nie potrafi kryć tego faktu i zamilknąć, jak to ujął A. Frossard: „Co mogę˛ tutaj zrobić, skoro istnieje Prawda i ta Prawda jest Osobą, która chce być poznaną, która nas kocha i która nazywa się Jezus Chrystus? Nie mówię tego na podstawie hipotez, w sposób wyrozumowany, na podstawie tego, co słyszałem, iż˙ mówiono. Mówię o tym z doświadczenia. Widziałem. Nie wiem, dlaczego wybrano właśnie mnie, abym był świadkiem naocznym tego, co ukrywa się za powierzchnią świata. Wiem tylko, że mam obowiązek świadczenia” (Tak skomentował swoją postawę Frossard w wywiadzie udzielonym Messoriemu - zob. V. Messori, Pytania o chrześcijaństwo, tłum. M. Stebart, Kraków: Wydawnictwo M 1997, s. 156.). Skuteczność świadectwa w powyższym świetle jawi się jako efekt posłania świadków przez Tego, który ich uprzednio wezwał do bliskości ze sobą. Zażyłość z Chrystusem - Świadkiem wiernym i prawdomównym (por. Ap 3, 14) - daje uczniowi kwalifikacje (ludzkie) do składania świadectwa („Tylko poprzez ludzi, którzy zostali dotknięci przez Boga, Bóg może zwracać się do ludzi” (J. Ratzinger, Europa Benedykta w kryzysie kultur, tłum. W. Dzieża, Częstochowa: Edycja Świętego Pawła 2005, s. 71). Dopełnia je „mocą Ducha”, który doprowadza raz zainicjowane dzieło ewangelizacji do końca. Prowadząc do „całej prawdy” objawia sens Odkupienia nie tylko w zakresie intelektualnym, lecz nade wszystko jednocząc ludzi z Osobami Boskimi. Adresatami ewangelizacji są wszyscy ludzie, rozproszeni „po całej ziemi”, nie zawsze otwarci na przyjęcie świadectwa. Niezależnie od ich dobrej czy złej woli, prawda winna być im udostępniona (por. Rz 10,14), nawet za cenę martyrium, czyli oddania życia przez świadków.
The article tackles the issue of testimony as an efficient mode of evangelization. The reflection starts with giving the theological definition of the concept of “testimony” by referring it to the jurisdictional understanding of attestation of the truth. Then the problem of “the power of the Spirit” is analysed as an indispensable element for one who already has the human qualification of the witness (by actual presence beside Jesus Christ). The article is closed with a reflection on “the mode of evangelization” by testimony in the work of new evangelization and mission ad gentes.
Description
Keywords
świadectwo, świadek, moc Ducha, ewangelizacja, testimony, witness, the power of the Spirit, evangelization, mode (way) of evangelization
Citation
Roczniki Teologii Duchowości, 2013, T. 5 (60), s. 47-64.
ISBN