Aпофатична тріадологія та катафатична синергія у богословській думці Bасилія Bеликого
Loading...
Date
2018
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
Wydawnictwo KUL
Abstract
Artykuł omawia problem rozróżnienia ontologicznego między Boską transcendencją oraz immanencją w myśli teologicznej Bazylego Wielkiego, Ojca Kościoła IV w. Autor przedstawia podstawowy aparat pojęciowy oraz terminologiczny stosowany przez Atanazego w jego antynomicznym podejściu do „pogodzenia” między apofatycznym i katafatycznym obrazem Boga. Analizuje on właściwości kluczowe tych dwóch wymiarów natury Boga. Szczególna uwaga została poświęcona analizie sunergicznego podejścia do odpowiedzi na pytanie: w jaki sposób Bóg, całkowicie oddalony w aspekcie ontologicznym od rzeczywistości stworzonej, może jednocześnie być aktywnie obecny w świecie i napełniać go? W tym kontekście autor analizuje pojęcia kluczowe, które wyrażają „wewnątrzboskie” oddalenie oraz aktywną bliskość Boga w odniesieniu do bytu stworzonego.
The article discusses the problem of the ontological distinction between God’s transcendence and immanence in the theological thought of Basil the Great, a Church Father of the IV century. The author presents the main conceptual and terminological apparatus that Basil used in his antinomic approach to the “reconciliation” of apophatic and kataphatic images of God. He analyzes the key characteristics of these two dimensions of the nature of God. Special attention is paid to the analysis of the synergetic approach in answering the question: how can God, who is completely ontologicaly removed from created reality, be at the same time actively present in the world and filling it. In this context the author analyzes the key notions, which express the “intradivine” remoteness and God’s active nearness in relation to created being.
The article discusses the problem of the ontological distinction between God’s transcendence and immanence in the theological thought of Basil the Great, a Church Father of the IV century. The author presents the main conceptual and terminological apparatus that Basil used in his antinomic approach to the “reconciliation” of apophatic and kataphatic images of God. He analyzes the key characteristics of these two dimensions of the nature of God. Special attention is paid to the analysis of the synergetic approach in answering the question: how can God, who is completely ontologicaly removed from created reality, be at the same time actively present in the world and filling it. In this context the author analyzes the key notions, which express the “intradivine” remoteness and God’s active nearness in relation to created being.
Description
Keywords
Basil the Great, apophatic, kataphatic, essence, condescension, divine energy, synergy, Bazyli Wielki, apofatyka, katafatyka, istota, łaskawość, Boska energia, Boska siła, Boska natura, łaska, Василій Великий, апофатика, катафатика, сутність, милість, Божа енергія, Божа сила, Божа природа, благодать
Citation
"Vox Patrum" 70 (2018), s. 71-92