Roczniki Nauk Społecznych, 2021, T. 49, nr 1: Numer dedykowany śp. O. Prof. dr. hab. Leonowi Dyczewskiemu OFMConv
Permanent URI for this collection
Browse
Browsing Roczniki Nauk Społecznych, 2021, T. 49, nr 1: Numer dedykowany śp. O. Prof. dr. hab. Leonowi Dyczewskiemu OFMConv by Title
Now showing 1 - 12 of 12
Results Per Page
Sort Options
- ItemEwangelie Nowego Testamentu jako reportaże(Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2021) Wolny-Zmorzyński, KazimierzAutor traktuje Ewangelie Nowego Testamentu jako reportaże. Nie uważa ich za dzieło literackie, ale za dzieło dokumentarne, w którym czytelnik znajduje prawdziwe szczegóły z życia Jezusa Chrystusa. Teksty te są wzorem do naśladowania dla reporterów zarówno pod względem mówienia o rzeczywistości, jak i naśladowania postawy reportera.
- ItemFilozoficzne i doktrynalne podstawy socjologicznej analizy osoby ludzkiej w pismach Leona Dyczewskiego(Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2021) Jabłoński, ArkadiuszW artykule ukazano wybrane podstawy filozoficzne i doktrynalne myśli Leona Dyczewskiego dotyczącej różnych aspektów społecznego życia człowieka. Odpowiedziano na pytanie problemowe odnoszące się do tego, czy istnieją spójne podstawy ideowe refleksji socjologicznej lubelskiego socjologa. Argumentowano na rzecz tezy, że Dyczewski, korzystając z dorobku światowej socjologii, zachował spójność ideową dzięki uwzględnianiu w swoich analizach kategorii osoby ludzkiej. Wykazano, że nie uniknął on jednak pewnych napięć między traktowaniem człowieka jako osoby o metafizycznych podstawach bytowych a socjologicznym wymiarem osoby widzianej w relacji do innych osób.
- ItemKryzys informacji w zmediatyzowanej sferze publicznej – od mediów tradycyjnych do hybrydowych platform komunikacyjnych(Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2021) Szwed, RobertWolny obieg informacji w otwartej i nieskrępowanej sferze publicznej stanowi jeden z fundamentów dobrze funkcjonujących demokracji. Dla ich właściwego funkcjonowania, niezbędny jest dostęp do rzetelnych informacji, które – docierając do obywateli – pozwalają im podejmować właściwe decyzje i kontrolować władzę. Analizując proces produkcji informacji w tradycyjnych i nowych mediach, należy uwzględnić wiele czynników: wydawców – właścicieli mediów, reklamodawców – biznes, technologie komunikacyjne, instytucje public relations, a obecnie algorytmy. Ważnym elementem są też konsumenci i prosumenci treści medialnych, którzy w mniej lub bardziej kompetentny sposób starają się uczestniczyć w medialnym biegu informacji. Pojawienie się platform komunikacyjnych redystrybuujących informacje zrewolucjonizowało relacje między elitami, mediami i opinią publiczną. Co ważniejsze, przyczyniło się do dalszego kryzysu sfery publicznej, zaufania i defragmentaryzacji społeczeństw. Zdezorientowani obywatele są bombardowani informacjami, których źródeł nie potrafią ocenić, a dezinformacja, fake newsy i postprawda na trwałe weszły do popularnego słownika, wypierając „niemodną” propagandę i cenzurę. Przedmiotem artykułu będzie analiza aktualnego stanu mediasfery – poprzez pryzmat słabości tradycyjnego dziennikarstwa, niedostatecznych kompetencji odbiorców i niekontrolowanego przepływu informacji sterowanego przez przemysł zarządzania uwagą.
- ItemKultura udomowiona a nowe technologie(Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2021) Jędrzejewski, StanisławChociaż obostrzenia związane z pandemią COVID-19 znacznie ograniczyły lub zupełnie wyeliminowały przejawy życia kulturalnego w fizycznej przestrzeni publicznej, to ludzka pomysłowość i konieczność sprawiły, że wiele imprez i wydarzeń kulturalnych zostało przeniesionych do środowiska online. Bezpłatne transmisje online z koncertów, np. Berlińskich Filharmoników, czy przedstawień operowych z nowojorskiej Metropolitan, a także spektakli teatralnych i koncertów muzycznych zyskały na atrakcyjności na całym świecie. Firmy zajmujące się produkcją filmową zaczęły udostępniać filmy w sieci. Zwiększyła się oferta wideo czy VOD (Netflix, YouTube, Twitch, Showmax, Paramount Play) (Górna, 2020). Ponieważ, przynajmniej w pierwszej fazie pandemii, zostały zamknięte kina, w serwisach VOD można było obejrzeć filmy premierowe, które ledwo co pojawiły się na ekranach lub nie zdążyły tam dotrzeć, np. w Wlkiej Brytanii – Emmę A. de Wilde, a w Polsce – Salę samobójców. Hejter J. Komasy. Wirtualne wycieczki zaoferowały znane muzea, np. paryski Luwr, i obiekty międzynarodowego dziedzictwa kulturowego, np. rzymskie Koloseum. Od czasu wybuchu epidemii nastąpił również gwałtowny wzrost ruchu w grach online. Wreszcie, po całkowitym wstrzymaniu, wróciły zawody sportowe, np. mecze piłkarskie, tyle że bez udziału kibiców, choć na wzór stand-upów, z odtwarzanymi nagraniami stadionowych reakcji kibiców. W ten sposób to, co nazywamy rozrywką czy kulturą popularną, zostało udomowione i odbywa się za pośrednictwem mediów. W artykule dokonuję przeglądu możliwości, jakie stwarzają nowe technologie wykorzystywane w warunkach domowych w związku z nowymi okolicznościami wymuszonymi pandemią COVID-19.
- ItemKultura w programach Jerzego Giedroycia(Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2021) Hofman, IwonaCelem artykułu jest przedstawienie tematyki kulturalnej z łamów „Kultury” paryskiej w kontekście kulturotwórczej funkcji mediów oraz medialnych strategii dyplomacji kulturalnej. „Kultura” paryska ukazywała się w latach 1946-2000 jako periodyk Instytutu Literackiego w Paryżu, jej twórcą i redaktorem był Jerzy Giedroyc. Ze względu na odrębność programową (stawka na kontakty z Krajem) i wysokiej próby publicystykę, była postrzegana jako ośrodek myśli politycznej realizujący niepodległościowe założenia ideowe poprzez koncepcje dobrosąsiedzkich stosunków Polski z Ukrainą, Litwą, Białorusią i Niemcami w warunkach geopolitycznych zmian w Europie po upadku ZSRR i zjednoczeniu Niemiec. Artykuły programowe pisali m.in. Juliusz Mieroszewski, Jerzy Stempowski, Bohdan Osadczuk, Leopold Unger. Giedroyc dbał o proporcje materiałów politycznych i kulturalnych w numerach czasopisma, a co ważniejsze – udostępniał łamy twórcom z obszaru ULB. Był pomysłodawcą cyklu kronik, m.in. ukraińskiej, litewskiej, białoruskiej, niemieckiej, oraz przeglądów prasy, które stanowiły podstawowe źródło informacji o życiu emigrantów i o życiu w ich opuszczonych ojczyznach. Giedroyc, za pomocą „Kultury”, realizował strategię oddziaływania na opinię publiczną przez łączenie tematyki politycznej i kulturalnej, gdyż był przekonany, że w ten sposób przyczyni się do odrzucenia stereotypów i umożliwi poznanie wspólnej historii i kultury.
- ItemOjciec profesor Leon Dyczewski – in memoriam(Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2021) Szulich-Kałuża, Justyna
- ItemPamięć zbiorowa i dziennikarstwo newsowe(Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2021) Wadowski, DariuszGłównym celem artykułu jest analiza relacji między dziennikarstwem newsowym a pamięcią zbiorową. Uwzględniając podstawowe zasady funkcjonowania dziennikarstwa newsowego, ukazano tu specyfikę form odniesień do przeszłości, jakie pojawiają się w medialnych materiałach informacyjnych. Jako najbardziej znaczące procesy określające sposoby obecności treści pamięci w newsach wskazano typifikację, premediację i remediację. Omówiono także główne typy odwołań do przeszłości funkcjonujące w obrębie dziennikarstwa newsowego.
- ItemPrzykazania właściwego stosunku do mediów ojca profesora Leona Dyczewskiego a komunikacja marketingowa(Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2021) Duda, AnetaW artykule odniesiono zasady „właściwego stosunku do mediów” sformułowane przez Ojca Profesora Leona Dyczewskiego do współczesnej komunikacji marketingowej: reklamy i public relations. Zgodnie z Jego zaleceniami podjęto zagadnienie edukacji medialnej w odniesieniu do wiedzy i kompetencji odbioru reklamy. Opierając się na badaniach Setha Ashleya i współpracowników, opracowano skalę do pomiaru kompetencji obioru treści reklamy zawierającą elementy pomiaru wiedzy na temat 1) sposobów, w jakie twórcy reklamy efektywnie docierają do odbiorców, 2) znaczeń przekazu reklamy oraz 3) reklamowych reprezentacji rzeczywistości. Skalę Ashleya i współpracowników rozszerzono o dodatkowe miary kompetencji. Dodano do modelu dwa nowe składniki: miary dla samooceny umiejętności korzystania z mediów (subiektywnej oceny wiedzy o mediach) i znaczenia, jakie odbiorcy przypisują edukacji medialnej.
- ItemTożsamość religijna w dobie mediatyzacji religii(Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2021) Szulich-Kałuża, JustynaZasadniczym celem podjętym w artykule jest przedstawienie koncepcji tożsamości religijnej Leona Dyczewskiego w dobie mediatyzacji religii i pokazanie dynamiki procesu mediatyzacji w kontekście pandemii COVID-19. Tematyka wpisuje się w nurt współczesnego dyskursu o tożsamości religijnej w dobie pandemii, otwierając nowe interesujące pola problemowe. Artykuł ma trójdzielną strukturę – w pierwszej części jest omówiona koncepcja tożsamości religijnej w ujęciu Leona Dyczewskiego, następnie przybliżone zagadnienie mediatyzacji religii wraz z odniesieniami do najważniejszych konsekwencji dla tożsamości religijnej. W części trzeciej dokonano empirycznej analizy dyskursów religijnych w Internecie w okresie pandemii COVID-19. Przekazy są traktowane jako produkty medialne konstruujące elementy treściowe tożsamości religijnej.
- ItemTraugott Jähnichen, Joachim Wiemeyer, Wirtschaftsethik 4.0. Der digitale Wandel als Wirtschaftsethische Herausforderung, Stuttgart: W. Kohlhammer Verlag 2020, ss. 267(Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2021) Fel, Stanisław
- ItemUpadek retoryki, wzlot erystyki, czyli piękna teoria i niecne praktyki(Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2021) Goban-Klas, TomaszWspółczesna scena polityczna, w tym zwłaszcza debata publiczna, jest zdominowana przez wzory erystyczne, a więc walki per fas et nefas – wszelkimi środkami perswazyjnymi, nie tylko bez względu na etykę, poszanowanie godności, lecz także adekwatność argumentów. Jakkolwiek klasyczna retoryka też nie jest uznawana przez wszystkich (wzorem Platona) za najlepszy środek dochodzenia do prawdy (tu bowiem dialektykę i metodę dialogową, sokratejską uznaje się za właściwszą), to jednak retoryka opiera się na rzetelnych argumentach, choć nie stroni od patosu, a więc i emocji. Media społecznościowe nie polepszają, ale pogarszają jakość debaty publicznej, a z kolei stale wzbierający zalew informacji medialnych, mało istotnych, nie wspominając już o wręcz fałszywych, nie formuje świadomego odbiorcy, ale politycznego ignoranta. Ksiądz profesor Leon Dyczewski swoją działalnością naukową i dydaktyczną w dziedzinie mediów i dziennikarstwa krytykował ten nurt degradacji mediów, sfery publicznej i dziennikarstwa jeszcze w czasach, gdy był on nie dominujący, lecz podrzędny, a właściwie marginalny. Obecnie jego prace tym bardziej zasługują na pamięć i kontynuację zarówno jako forma in memoriam, jak i twórcza i aktualizująca kontynuacja.
- ItemWyzwania komunikacyjne w czasach płynnej pandemii – perspektywa socjologiczna(Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2021) Sasińska-Klas, TeresaCo spowodowało, że komunikacja międzyludzka w związku z pojawieniem się pandemii na skalę globalną, począwszy od jesieni 2019 r., uległa tak głębokiej zmianie? Ujawniła się wówczas z całą siłą – i pozostaje niezmiennie przez cały czas trwania pandemii – znacząca rola mediów w kształtowaniu percepcji świata, jak i najbliższego otoczenia, kreowania/redukowania poczucia zagrożenia obywateli. Wysoka pozycja mediów w czasie dotykającej nas jako obywateli pandemii odnosi się – przede wszystkim – do mediów elektronicznych związanych z Internetem. Sytuacja ta stanowi swoisty test/próbę dla oceny efektywności całościowo pojmowanego systemu mediów (zarówno tych o zasięgu globalnym, jak i tych kontynentalnych, krajowych czy lokalnych) odnośnie do jego sprawności informacyjno-edukacyjnej i umiejętności perswazyjnych mających na celu bezpieczne przeprowadzenie informacyjne społeczeństw przez falę epidemii.