Studia i Analizy Nauk o Polityce, 2023, Nr 1
Permanent URI for this collection
Browse
Browsing Studia i Analizy Nauk o Polityce, 2023, Nr 1 by Title
Now showing 1 - 7 of 7
Results Per Page
Sort Options
- ItemDigital Literacy and Awareness of User Location Privacy: What People in Turkey Know About Google COVID-19 Community Mobility Reports?(Wydawnictwo KUL, 2023) Paslanmaz Uluğ, İlknur Nina; Sütcü, Cem SefaAt the outbreak of the COVID-19, governments, health organizations and large technology companies were not prepared for the measures to be taken against the disease. Contact tracking was widely carried out using location data to prevent the spread of COVID-19 with the use of technological tools, especially smartphones. In this epidemic, economic difficulties also emerged due to the lockdown imposed by the governments. For this reason, social distancing and contact tracing applications have become widespread in order to prevent the disease as soon as possible. Such strategies negatively affected individuals’ perceptions of privacy, because authorities gave priority to collecting data from individuals in order to prevent the epidemic. On the other hand, non-governmental organizations suggested that “privacy-first” and “decentralized” approaches should be preferred instead of “data-first” and “centralized” approaches. In this direction, Google and Apple companies have developed a decentralized common API to help fight the virus, which also complies with the European Union’s General Data Protection Regulation. And in particular, Google has regularly shared Google Community Mobility Reports (GCMR) publicly by anonymizing the data it collects from Google Maps. Using these reports people and authorities can get movement data about different categories of places such as retail and recreation, supermarkets and pharmacies, parks, public transport, workplaces and residential. Our aim is to find out whether individuals in Turkey are aware that their location and movement data are being tracked by Google Maps and contact tracing apps for preventing the spread of COVID-19. We also examined their motivations for downloading location tracing apps and whether they have been taking necessary steps to protect their privacy. We investigated whether they had concerns about the possible future use of contact tracing data collected by the health authorities in Turkey and other institutions like Google. The scope of the study covers smartphone users. We collected data through an online survey using Google Forms. Our survey consists mostly of narrative questions, where we asked respondents to imagine various scenarios where app manufacturers, mobile phone operators/manufacturers, or the government were using some of their data to study or mitigate the spread of COVID-19. Then, between 12.15.2020/01.02.2021 we distributed the survey link to the participants through various social media networks. We reported the results of the data of 444 people collected anonymously by quantitative analysis methods. As a result of the study, it was determined that the digital literacy levels of the individuals are high due to their high education level. Despite this, it has been revealed that the participants do not read the terms and conditions offered in apps. Individuals who care about privacy expressed their willingness to share their data for the sake of public health. As an answer to the main question of our study, it was concluded that the participants’ knowledge of GCMR was insufficient. As a matter of fact, it was understood that individuals were indecisive and worried about the use of their data by the authorities in the future due to the uncertainty experienced during the pandemic period. W momencie wybuchu pandemii COVID-19 ani władze państwowe, ani zakłady opieki zdrowotnej, ani duże firmy technologiczne nie były przygotowane na podjęcie walki z tą chorobą. Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się COVID-19, na szeroką skalę prowadzono kontrolę kontaktów międzyludzkich za pomocą danych o lokalizacji, głównie narzędzi technologicznych, zwłaszcza smartfonów. Podczas pandemii z powodu blokady narzuconej przez rządy pojawiły się także trudności gospodarcze. Z tej przyczyny aplikacje dystansowania społecznego i śledzenia kontaktów stały się powszechne, aby jak najszybciej zapobiec chorobie. Takie strategie negatywnie wpłynęły na postrzeganie prywatności przez jednostki, ponieważ władze nadały priorytet zbieraniu danych od osób fizycznych w celu zapobiegania pandemii. Z drugiej strony organizacje pozarządowe zasugerowały, że preferowane powinno być podejście „przede wszystkim prywatność” i „zdecentralizowanie” zamiast „przede wszystkim dane” i „scentralizowanie”. Aby pomóc w walce z wirusem, firmy Google i Apple opracowały zdecentralizowany wspólny interfejs API, zgodny także z ogólnym rozporządzeniem Unii Europejskiej o ochronie danych. W szczególności Google regularnie udostępniało publicznie „raporty mobilności społeczności Google” (ang. Google Community Mobility Reports – GCMR), anonimizując dane gromadzone z Map Google. Korzystając z tych raportów, użytkownicy uzyskiwali dane dotyczące ruchu w takich kategoriach miejsc, jak: handel detaliczny i rekreacja, supermarkety i apteki, parki i transport publiczny, miejsca pracy i zamieszkania. Problem badawczy artykułu stanowi następujące pytanie: Czy osoby mieszkające w Turcji są świadome, że ich dane o lokalizacji i ruchu są śledzone przez Mapy Google i aplikacje do śledzenia kontaktów w celu zapobiegania rozprzestrzenianiu się COVID-19? Autorzy artykułu zbadali również motywacje Turków do pobierania aplikacji do śledzenia lokalizacji. Zastanawiali się, czy respondenci podejmowali niezbędne kroki w celu ochrony swojej prywatności. Sprawdzili, czy mają oni obawy dotyczące możliwego przyszłego wykorzystania danych śledzenia kontaktów zebranych przez władze zdrowotne w Turcji i inne instytucje, takie jak np. Google. Grupę respondentów stanowili użytkownicy smartfonów. Badania zostały zrealizowane za pomocą ankiety online z wykorzystaniem Formularzy Google. Ankieta składała się głównie z pytań narracyjnych. Respondenci byli proszeni o wyobrażenie sobie różnych scenariuszy, w których producenci aplikacji, operatorzy/producenci telefonów komórkowych lub rząd wykorzystywali niektóre ze swoich danych do badania lub łagodzenia rozprzestrzeniania się COVID-19. Następnie między 15 grudnia 2020 r. a 2 stycznia 2021 r. autorzy za pośrednictwem różnych sieci społecznościowych rozpowszechnili link do ankiety. Ankieta została przeprowadzona anonimowo. Analizie ilościowej poddano 444 kwestionariuszy ankiet. Jak wskazują wyniki badań, poziom umiejętności cyfrowych badanych osób jest wysoki, co warunkuje wysoki poziom ich wykształcenia. Jednocześnie analiza odpowiedzi pokazała, że respondenci nie czytają warunków oferowanych w aplikacjach. Osoby dbające o prywatność wyraziły chęć udostępniania swoich danych w trosce o zdrowie publiczne. Przeprowadzone badania wykazały, iż wiedza ankietowanych na temat GCMR jest niewystarczająca. Respondenci byli niezdecydowani, a nadto martwili się wykorzystaniem ich danych przez władze w przyszłości ze względu na niepewność doświadczaną w okresie pandemii.
- ItemDziałania Ernestasa Galvanauskasa wobec założeń planu Hymansa – wewnętrzne uwarunkowania polityczne(Wydawnictwo KUL, 2023) Malużinas, MartinasErnestas Galvanauskas – polityk, naukowiec i osoba publiczna – jest postacią mało znaną opinii społecznej nie tylko na Litwie, ale i w Polsce. Litewscy historycy i politologowie postrzegają go jednak jako jednego z bardziej wpływowych polityków, który przyczynił się do budowania państwowego bytu litewskiego, bardziej niż premier Augustinas Voldemaras czy prezydent Antanas Smetona. Odrodzenie państwa litewskiego nierozerwalnie wiąże się z osobą E. Galvanauskasa. Był on zaangażowany w proces modernizacji Kłajpedy, doprowadził do rozwoju ekonomii litewskiej, którą zastosował w praktyce do zarządzania gospodarką kraju. Cel badawczy niniejszego artykułu stanowi pogłębiona analiza działalności dyplomatycznej E. Galvanauskasa wobec planu Hymansa, w czasie gdy pełnił on funkcje premiera rządu oraz ministra spraw zagranicznych. W polskiej literaturze przedmiotu brakuje źródeł dotyczących problematyki dziejów Litwy i relacji litewsko-polskich w okresie międzywojennym, zwłaszcza w kontekście aktywności politycznej E. Galvanauskasa. Ernestas Galvanauskas – politician, scientist and public figure – is a person little known to public opinion not only in Lithuania but also in Poland. However, Lithuanian historians and political scientists see him as one of the more influential politicians who contributed to the construction of the Lithuanian state, more than Prime Minister Augustinas Voldemaras or President Antanas Smetona. The revival of the Lithuanian state is inextricably linked with the person of E. Galvanauskas. He was involved in the process of modernization of Klaipeda, led to the development of Lithuanian economics, which he applied in practice to manage the country’s economy. The research objective of this article is an in-depth analysis of the diplomatic activities of E. Galvanauskas in relation to the Hymans plan while he was Prime Minister of the government and Minister of Foreign Affairs. The Polish literature on the subject lacks sources concerning the history of Lithuania and Lithuanian-Polish relations in the interwar period, especially in the context of E. Galvanauskas’ political activity.
- ItemPolish Organizations in Ireland. A Stimulus for Research on the National Security of the Republic of Poland(Wydawnictwo KUL, 2023) Płachecki, Jarosław; Smuniewski, Cezary; Kochańczyk-Bonińska, KarolinaThe activities for Poland’s national security, including its independence and sovereignty, observed over the last centuries, justify reflection on the relevance of the undertakings of the Polish diaspora communities. Polish organizations operating in many countries, thanks to the cultivation of national identity, were able to contribute to Poland regaining its independence in 1918, support the fight against the Germans and Russians during World War II, and then act for liberation from communism. Therefore, the interest of the state assumes care for the Polish community abroad, both its connection with the country and strengthening its sense of responsibility for the homeland. The article presents the characteristics of Polish organizations in Ireland, where Polish emigration has rapidly increased in recent decades. It is stated that the Polish diaspora communities need systemic support from the Polish state through actions to ensure the integrity of the national identity of the Polish diaspora. In the Polish organisations, it is necessary to recognise the strength to promote Polishness, the concern for Poland’s national interest, but also the diverse potential for dealing with threats to Poland. Obserwowane na przestrzeni ostatnich stuleci działania na rzecz bezpieczeństwa narodowego Polski – w tym jej niepodległości i suwerenności – upoważniają do refleksji o relewantności przedsięwzięć środowisk polonijnych. Działające w wielu krajach organizacje polonijne, dzięki kultywowaniu tożsamości narodowej, były w stanie przyczynić się do odzyskania przez Polskę niepodległości w 1918 r., wspierać walkę z Niemcami i Rosjanami podczas II wojny światowej, a następnie działać na rzecz wyzwolenia z komunizmu. Interes państwa zakłada zatem troskę o Polonię, zarówno jej łączność z krajem, jak i wzmacnianie poczucia jej odpowiedzialności za ojczyznę. W artykule przedstawiono charakterystykę polskich organizacji w Irlandii, w której w ostatnich dziesięcioleciach gwałtownie wzrosła w liczbę polska emigracja. Stwierdza się, że środowiska polonijne potrzebują systemowego wsparcia ze strony państwa polskiego poprzez działania na rzecz zapewnienia integralności tożsamości narodowej Polonii. W organizacjach polonijnych należy rozpoznawać siłę do promowania polskości, troski o interes narodowy Polski, ale także różnorodnego potencjału na wypadek zagrożenia Rzeczypospolitej Polskiej.
- ItemSprawozdanie z Międzynarodowej Konferencji Naukowej „Cybersecurity Threats – Russian Aggression Against Ukraine and Disinformation” 16 marca 2023 roku(Wydawnictwo KUL, 2023) Bąk-Pitucha, AnetaDnia 16 marca 2023 r. odbyła się międzynarodowa konferencja „Cybersecurity Threats – Russian Aggression Against Ukraine and Disinformation”, której współorganizatorami były znane ośrodki naukowe w Polsce i za granicą.
- ItemSprawozdanie z Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej „Od Lublina do Lizbony – 15 lat Polski w strefie Schengen. Korzyści dla społeczeństwa obywatelskiego” 27 kwietnia 2023 roku(Wydawnictwo KUL, 2023) Szachoń-Pszenny, Anna
- ItemŚródziemnomorski wymiar nieregularnej migracji w latach 2014–2017 i jego implikacje dla percepcji bezpieczeństwa europejskiego(Wydawnictwo KUL, 2023) Daniiloudi-Zielińska, Eleni; El Ghamari, Magdalena; Gąsior, MałgorzataProblem nieregularnej migracji do Unii Europejskiej (UE) przez Morze Śródziemne to zjawisko, które towarzyszy Wspólnocie Europejskiej (WE) od wielu lat. Kryzys migracyjny, który rozpoczął się w 2014 r., ukazał całej społeczności międzynarodowej, iż wyzwaniem dla UE jest nie tylko niekontrolowana migracja, ale również to, co stanowi jej przyczynę. W związku z bliskim sąsiedztwem UE z regionem Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej (ang. Middle East and North Africa – MENA) priorytetem członków WE powinno być zarówno udzielanie pomocy osobom potrzebującym, jak i skuteczne wspieranie państw regionu, borykających się z problemami wewnętrznymi, które w niedalekiej przyszłości mogą tylko tę migrację nasilić. W regionie MENA, zamieszkałym przez ponad 40 mln migrantów i 14 mln wewnętrznych przesiedleńców, mają miejsce liczne klęski żywiołowe, kryzysy (spowodowane przez człowieka czy aktualnie wywołane skutkami pandemii COVID-19) oraz konflikty (są to jedne z najdłużej trwających na świecie). Celem artykułu jest określenie przyczyn kryzysu migracyjnego z lat 2014–2017 oraz ukazanie skali nieregularnej migracji wraz z wynikami prowadzonych badań naukowych. Na szczególną uwagę w tym zakresie zasługuje określenie znaczenia Morza Śródziemnego dla migracji oraz wskazanie odpowiedzi UE na problem niekontrolowanej migracji drogą morską. The problem of irregular migration to the European Union (EU) via the Mediterranean Sea is a phenomenon that has been with the European Community (EC) for many years. The migration crisis that began in 2014 has shown the entire international community that the challenge for the EU is not only uncontrolled migration but also what causes it. In the context of the EU’s close neighborhood with the Middle East and North Africa region (MENA), the priority of EC members should be both to provide assistance to those in need and to effectively support the countries of the region facing internal problems, which in the near future can only increase this migration. The MENA region, home to more than 40 million migrants and 14 million internally displaced persons, has experienced numerous natural disasters, crises (man-made or currently caused by the effects of the COVID-19 pandemic) and conflicts (some of the longest-running in the world). The aim of the article is to determine the causes of the migration crisis of 2014–2017 and to show the scale of irregular migration along with the results of scientific research. Particularly noteworthy in this respect is the identification of the importance of the Mediterranean Sea for migration and the determination of the EU’s response to the problem of uncontrolled migration by sea.
- ItemVietnam’s Online Newspaper Development Trend in the Context of Social Media(Wydawnictwo KUL, 2023) Vi Thi, Phuong; Hadžialić, Sabahudin; Ibrahim, Adamkolo MohammedAccording to statistics from the Ministry of Information and Communications, as of December 2022, the whole country has 127 news agencies; 670 journal agencies (there are 327 journals of political theory and science, 72 journals of literature and art); 72 radio and television agencies. Personnel operating in the field of journalism are about 41,000 people, of which the radio and television sector is approximately 16,500 people. Compared with 2021, personnel is relatively stable and the number of personnel granted journalist cards increases significantly. There have been 19,356 cases of being granted journalist cards. It is easy for the public to check the names of long-term online newspapers and major readers such as “VnExpress,” “Dan Tri,” “Vietnamplus,” “VietNamNet,” etc. The emergence of multimedia journalism is an important step towards shaping the new type of digital storytelling and the future of journalism. In the process of renovation, the Vietnamese press is also gradually transforming and approaching new media products (Long-form/E-Magazine/Megastory) that show long, in-depth stories and multi-purpose writing, photos, audio, video, photographers, etc. According to “Vietnamplus” – a press agency leading this trend, when you first bring this type of work to the public, it is unexpected that these works are received more strongly than other types of media. We use questionnaires to build public perceptions and observations as journalists working for five major online newspapers in Vietnam. The data is taken from in-depth interviews with journalists, editors, editorial staff, and editors-in-chief of five major online newspapers in Vietnam. We choose the sample according to the sampling method of the case. In the context of social media, Vietnam’s online newspapers have developed and changed significantly. These findings will enrich and have a typical impact by clarifying two main contradictions that exist in Vietnam’s online newspapers. Those are conflicts between news products, regular articles and media products, e-magazines, megastory and conflicts in organizations producing online newspapers. From there, the article looks at how Vietnam’s online newspaper is going to grow, how it uses visual reporting, and how excited journalists and press managers are about it. Według danych statystycznych Ministerstwa Informacji i Komunikacji w grudniu 2022 r. w całym Wietnamie działało 127 agencji informacyjnych, 670 agencji czasopism (327 czasopism z zakresu teorii i nauki politycznej, 72 czasopisma z zakresu literatury i sztuki) oraz 72 agencje radiowe i telewizyjne. Personel zatrudniony w tej branży stanowi ok. 41 000 osób, z czego sektor radiowy i telewizyjny to ok. 16 500 osób. W porównaniu z 2021 r. sytuacja kadrowa pozostaje stosunkowo stabilna, a liczba legitymacji dziennikarskich przyznawanych pracownikom tego sektora znacznie wzrosła – odnotowano 19 356 takich przypadków. Obywatele mogą łatwo sprawdzić tytuły wydawanych od dłuższego czasu poczytnych gazet internetowych, takich jak: “VnExpress,” “Dan Tri,” “Vietnamplus,” “VietNamNet.” Pojawienie się dziennikarstwa multimedialnego jest ważnym krokiem w kierunku kształtowania nowego rodzaju cyfrowego przedstawiania historii i przyszłości dziennikarstwa. Prasa wietnamska w procesie swojego rozwoju stopniowo przekształca się i przybliża do nowych technologii medialnych (Long-form/E-Magazine/Megastory), które przezentują odbiorcom długie i pogłębione historie, wieloaspektowe relacje, zdjęcia, audio-wideo itp. Jak informuje “Vietnamplus,” agencja prasowa monitorująca ten trend, udostępnienie po raz pierwszy wietnamskiej opinii publicznej produktów dziennikarskich w formie online pokazało, że nieoczekiwanie obrazy te zostały silniej odebrane niż inne rodzaje mediów. Jako dziennikarze pracujący dla pięciu głównych gazet internetowych w Wietnamie przygotowaliśmy kwestionariusz służący do badania opinii publicznej. Dane empiryczne zostały uzyskane na podstawie pogłębionych wywiadów przeprowadzonych wśród dziennikarzy, redaktorów, redaktorów naczelnych i pracowników redakcji pięciu głównych gazet internetowych w Wietnamie. Metoda doboru próby została wybrana zgodnie z naukowymi procedurami badawczymi. W odniesieniu do mediów społecznościowych nastąpił znaczny progres w kontekście wietnamskich gazet internetowych. Dane uzyskane na podstawie zrealizowanych badań wzbogacą dotychczasową wiedzę w tym zakresie, ale pomogą także wyjaśnić przyczynę dwóch głównych sprzeczności, z którymi zmagają się współczesne wietnamskie gazety internetowe. Są to konflikty istniejące zarówno między produktami informacyjnymi, zwykłymi artykułami i produktami medialnymi, e-czasopismami, megastory, jak i konflikty w redakcjach wydających gazety internetowe. W tym kontekście celem artykułu jest zbadanie kierunku rozwoju gazet internetowych w Wietnamie, pokazanie, w jaki sposób wykorzystuje się wizualne relacjonowanie zdarzeń. Istotne jest także naświetlenie atmosfery towarzyszącej dziennikarzom i kierownictwu agencji prasowych w związku z wydawaniem publikacji internetowych.