Książki/rozdziały (WPPKiA)

Permanent URI for this collection

https://hdl.handle.net/20.500.12153/113

Browse

Browsing Książki/rozdziały (WPPKiA) by browse.metadata.rights "Attribution 4.0 International"

Now showing 1 - 3 of 3
  • Item
    Dopuszczalność pozyskiwania i handlu ludzkimi narządami w świetle Konwencji z Santiago de Compostela
    (C.H. Beck, 2019) Tabaszewski, Robert
    W związku z upowszechnianiem się zabiegów transplantacyjnych w XXI w., nielegalny pobór i handel narządami w skali międzynarodowej stał się faktem. Proceder ten narusza prawa człowieka i podstawowe wolności, a w konsekwencji stanowi bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia indywidualnego i publicznego. Odpowiedzą na zjawisko czerpania korzyści z handlu narządami jest proces tworzenia norm zapobiegających tzw. wtórnej reizacji, czyli uprzedmiotowienia oraz niekontrolowanego dopuszczenia do obrotu handlowego ludzkich komórek, tkanek i narządów. Wprawdzie na gruncie krajowym omawiane zjawisko to wciąż zagadnienie marginalne, jednak z uwagi na fakt, że również przez Polskę przebiegają szlaki przemytnicze tzw. czerwonego rynku, a także z racji na wzrost zainteresowania polskich obywateli turystyką transplantacyjną, jego unormowanie na płaszczyźnie ustawowej staje się koniecznością. Tezę powyższą odzwierciedlają istniejące regulacje w systemie uniwersalnym, takie jak Protokół o zapobieganiu, zwalczaniu oraz karaniu za handel ludźmi, w szczególności kobietami i dziećmi do Konwencji z Palermo. Pomimo istnienia coraz bardziej szczegółowych regulacji, które były przyjmowane pod auspicjami Światowej Organizacji Zdrowia (WHO), takich jak: rezolucja Światowego Zgromadzenia Zdrowia z 1987 r. potępiająca czerpanie zysku z handlu ludzkimi organami pozyskiwanymi od osób żywych; międzynarodowych organizacji lekarskich, m.in. Światowego Towarzystwa Medycznego, Towarzystwa Transplantacyjnego oraz Międzynarodowego Stowarzyszenia Nefrologicznego, takich jak Deklaracja Stambulska o obrocie narządami i turystyce transplantacyjnej wraz z Protokołem Dodatkowym, w systemie uniwersalnym wciąż brakuje dokumentu o charakterze prawnie wiążącym, który odnosiłby się do zagadnień podstawowych związanych z transplantologią. Także na gruncie europejskim, pomimo szeregu konwencji Rady Europy odnoszących się do statusu człowieka jako fizycznego, psychicznego i duchowego integrum, takich jak: Konwencja z Oviedo wraz z Protokołami Dodatkowymi, czy Konwencja w sprawie działań przeciwko handlowi ludźmi, istniała bowiem pilna potrzeba kompleksowej regulacji w zakresie przeciwdziałania handlowi ludzkimi narządami, którą wypełniła dopiero Konwencja z Santiago de Compostela.
  • Item
    Dowodzenie cudu według nowego Regulaminu Konsulty Medycznej z 23 września 2016 r.
    (Wydawnictwo KUL, 2019) Fiejdasz-Buczek, Lidia
    Papa Pio XII, con il documento Commissione medica per l’amministrazione delle guarigioni miracolose proposte per causa di beatificazione e canonizzazione (22 ottobre 1948), fondò la Commissione dei Medici presso la Congregazione dei Riti. Il 15 dicembre 1948 diede alla Commissione uno statuto (Statuto della Commissione medica per l’esame delle guarigioni miracolose proposte per le cause di beatificazione e canonizzazione), con il quale, insieme alla Commissione, nominò la Commissione dei Medici. I successivi papi Giovanni XXIII, Paolo VI e Giovanni Paolo II perfezionarono le modalità di procedere in materia di dimostrazione di miracoli emanando regolamenti successivi. L’autrice del presente articolo dopo la loro analisi ha presentato e commentato l’ultimo regolamento della Commissione dei Medici, il quale, in base al mandato di papa Francesco, è stato approvato il 24 agosto 2016 dal segretario di Stato Pietro Parolin. L’autrice ha dimostrato che i nuovi regolamenti hanno contribuito al livello delle discussioni scientifiche; il numero di medici esperti che esaminano il caso presentato è aumentato da 5 a 7 esperti. L’autrice ritiene che questi cambiamenti offriranno un maggior grado di certezza morale a chi si pronuncerà in questi casi e che saranno estremamente utili per dimostrare l’obiettivo con cui vengono sottoposti all’analisi.
  • Item
    Rola ius cogens i soft law Światowej Organizacji Zdrowia w kształtowaniu praw i wolności człowieka
    (Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2017-03-25) Tabaszewski, Robert
    Przedmiotem niniejszego opracowania są rozważania dotyczące roli instrumentarium normatywnego Światowej Organizacji Zdrowia (ang. World Health Organisation, WHO ) – najważniejszej Organizacji sprawującej mandat ONZ w dziedzinie ustanowienia i rozbudowywania gwarancji instytucjonalnych dotyczących zdrowia. Zarówno ogólne funkcje, dla których została powołana WHO, jak i realizowany przezeń specjalny tryb prawotwórczy, określone zostały w jej Konstytucji - statucie, będącym umową wielostronną i aktem konstytuującym WHO. Dokumenty wypracowywane przez WHO, w postaci ius cogens oraz soft law, a także instrumentarium o charakterze mieszanym bądź hybrydowym, mają specjalne znaczenie. Po pierwsze, ze względu na przedmiot szczególnej materii, którą regulują. Dotyczą one bowiem zdrowia, dobra chronionego, które dla każdego człowieka ma charakter podstawowy, szczególnie cenny dla zachowania jego integralności. Po drugie, ze względu na charakter wypracowanego przez WHO dorobku prawnego, oddziałującego na władze krajowe jako corpus prawa międzynarodowego.