Browsing by Author "Münnich, Maciej"

Now showing 1 - 19 of 19
  • Item
    Atak na przedmoście Dyneburga 27-28 września 1919 r. Relacja dowódcy dyonu pociągów pancernych kpt. Michała Münnicha
    (Wojskowe Biuro Historyczne im. gen. broni Kazimierza Sosnkowskiego, 2018) Münnich, Maciej
    Artykuł przedstawia nigdy niepublikowany opis walk o przedmoście Dyneburga w dniach 27-28 września 1919 r. Jego autorem jest kpt. Michał Münnich, dowódca uczestniczących w walkach dwóch polskich pociągów pancernych „Śmiały-Szeroki” oraz „Śmigły”. Pierwsza część relacji cytuje także dotychczas niepublikowany rozkaz płk. Juliusza Rómmla, ówczesnego dowódcy I Brygady Artylerii, dotyczący użycia w walkach polskiej artylerii. Druga część opisuje działania polskich pociągów pancernych. W oparciu o tekst relacji przedstawiono szerszą analizę dotyczącą działań polskiej artylerii oraz sprostowano wiele pojawiających się w literaturze przedmiotu nieścisłości dotyczących udziału w walkach pociągów pancernych. Artykuł kończy przedstawienie autora relacji, szczególnie jego udziału w walkach w latach 1918-1920. The article presents an unpublished account of the battles for the Daugavpils bridgehead on September 27th–28th, 1919. Its author is Capt. Michał Münnich, commander of the two Polish armoured trains „Śmiały-Szeroki” and „Śmigły” participating in the fights. The first part of the account also cites the previously unpublished order of Col. Juliusz Rómmel, then commander of the First Artillery Brigade, concerning the use of Polish artillery in the battle. The second part describes the activities of Polish armoured trains. Basing on the report, a broader analysis of the activities of Polish artillery is presented, and several inaccuracies concerning the participation of armoured trains in the fights, found in subject matter literature, are clarified. The article concludes with the presentation of the author of the report, especially his participation in the 1918–1920 fights. Статья содержит публикуемое впервые описание битв за даугавпилский тет-де-пон 27–28 сентября 1919 г. Его автор-капитан Михал Мюнних, командующий участвующих в битвах двух польских бронетанковых машин „Щмялы-Шероки” („Śmiały-Szeroki”) и „Щмиглы” („Śmigły”). В первой части отчета цитируется также ранее не публикованный приказ полковника Юлиуша Руммеля, в те времена - командующего Первой Бригадой Артиллерии, касающийся использования в битвах польской артиллерии. Вторая часть описывает действия польских бронетанковых машин. На основе текста отчета был проведен широкий анализ действий польской артиллерии, а также выяснен ряд появляющихся в тематической литературе неточностей, касающихся участия бронетанковых машин в битвах. Статья завершается представлением автора отчета и в особенности его участия в битвах в 1918–1920 гг.
  • Item
    Biblijny kult węży — próba interpretacji
    (Uniwersytet Warszawski, 2004) Münnich, Maciej
    The Author attempts to establish who was supposed to be symbolized by the bronze snakes mentioned in the Bible (Lb 21,4-9; Krl 18,4). As the context suggests healing functions, one can assume that the snakes represented a god (or deities) governing an illness, particularly a disorder resultant from snakebite. Both passages mentioned above stem from old, pre-exodus traditions, from times when the Hebrew monotheism was not yet fully developed. During that period, it is more appropriate to talk of the dominating position of Yahweh in the national pantheon of Israel (although some scholars disagree, and point, for instance, to the cult of Baal), or of monolatry. It seems then, that originally the snakes did not symbolize Yahweh. Unfortunately, because the texts in question were reedited to conform with monotheistic requirements, it is not possible, without additional data, to establish with whom were the bronze snakes to be associated with originally. Here, archaeology comes to our aid. Statuettes of such snakes are relatively common findings in the Canaan. They were found in Megiddo, Tel Mevorakh, Hazor, Shechem, Timna’ and Gezer. Their dating stretches from the break of the seventeenth and sixteenth to the beginning of the tenth century B.C. Nearly all the findings of this sort clearly point to the religious character of the bronze snakes. Obviously, the Canaan snakes were not related to the cult of Yahweh, but unfortunately, there is no written source which would allow us to link them with a specific deity. The ambiguity of the snake symbolism in the ancient Middle East only aggravates the problem. The snakes are normally related to fertility deities (both male and female), with the forces of the mythical aquatic primeval chaos, or with demons. Snakes appear also as guardians of water sources, as the symbol of infinity, or wisdom. But it seems that both in the case of the Canaan and Biblical bronze effigies of snakes one deals with a healing deity. The Phoenician-Punic god Eshmun, the chief deity of Sidon identified by the Greeks with Asklepios, seems to be the most appropriate determination. But Eshmun only very rarely appears in sources from the second millennium B.C., and has not been associated with snakes. Hence, the conjecture that Biblical and Canaan snakes symbolize another god, namely Horon, seems more plausible. Horon was a minor, chthonic deity of the Syro-Canaan region, ruling various evil forces, such as demons and snakes. In Ugaritic texts he appears in incantations, or in pleadings for healing in cases such as snakebite. His name can also be found on amulets. In mythological texts Horon is rarely to be found, and if so, usually as a dangerous and unsafe god. The attitude towards Horon and the cult of bronze snakes changed in ancient Israel in accord with the transformation of its religion. Initially, there was room in the Hebrew pantheon, headed by Yahweh, for Horon and his snakes. Perhaps the snake cult in pre-Davidic Jebusitic Jerusalem was related to Horon? This would also explain the presence of Nechushtan in the Yahweh temple of Jerusalem. But, with the development of monolatry in Israel, the cult of snakes was disposed of, together with the cults of Asherah and Baal. From the times of King Hezekiah the Jerusalem temple was to be devoted exclusively to Yahweh. Finally, after the return of the Israelites from the captivity, monotheism ruled out the existence of other deities completely, thus also their cults. Nevertheless, the remnants of the ancient tradition of the snake cult were so deeply rooted that during the reediting of the individual books of the Bible equivocal references to bronze snakes were not removed. It was only assumed in the monotheistic interpretation that the snakes represented the healing power of Yahweh himself.
  • Item
    Budget Problems of Saudi Arabia: Consequences in the Sphere of Security and Regional Policy
    (Collegium Civitas, Warszawa, 2018) Münnich, Maciej
    The article presents an analysis of the Fiscal Balance Program, which has been implemented in Saudi Arabia since the beginning of 2017. The text discusses budget data from recent years and budget assumptions for 2018, and then assesses the extent to which they have a chance of implementation. The second part of the article describes political threats. The conclusion of the article emphasized that economic assumptions are difficult to achieve, but possible, however, one should take into account the delay in their implementation. The real challenge for implementing the plan to heal the finances of the state will be the inevitably impending moment of change on the throne, when internal problems can lead to uncontrolled changes, and external competitors may try to take advantage of this crucial moment. Artykuł przedstawia analizę Programu Równowagi Fiskalnej, który jest wprowadzany w życie w Arabii Saudyjskiej od początku 2017 roku. Jest on zarazem częścią szerszego programu reform znanego pod nazwą Wizja 2030. Przedstawiony tekst omawia najpierw dane budżetowe z ostatnich lat oraz założenia budżetu na rok 2018, a następnie ocenia na ile owe założenia mają szanse realizacji. Jednak o ewentualnym powodzeniu reform nie decydują wyłącznie czynniki ekonomiczne, dlatego druga część artykułu opisuje zagrożenia o charakterze politycznym. Są one podzielone na czynniki wewnętrzne oraz zewnętrzne. W konkluzji artykułu podkreślono, że założenia ekonomiczne są trudne do osiągnięcia, jednak możliwe, należy się jednak liczyć z opóźnieniem ich realizacji. Zdecydowanie poważniejszym problemem są jednak wyzwania natury politycznej. Sytuacja wewnętrzna pełna jest bowiem napięć, szczególnie w łonie rodziny królewskiej, ale także mających szerszy charakter i wynikających z problemów ekonomicznych i ograniczenia transferów społecznych. Z kolei w polityce zewnętrznej Arabia Saudyjska ponosi w ostatnich latach szereg porażek, a asertywna polityka młodego następcy tronu ten trend pogłębiła. Prawdziwym wyzwaniem dla realizacji planu uzdrowienia finansów państwa będzie nieuchronnie zbliżający się moment zmiany na tronie, gdy problemy wewnętrzne mogą doprowadzić do niekontrolowanych przemian, a konkurenci zewnętrzni mogą starać się wykorzystać ten przełomowy moment.
  • Item
    Gniew bogów świata umarłych w wierzeniach starożytnego Bliskiego Wschodu
    (Wydawnictwo KUL, 2018) Münnich, Maciej
    Semici starożytnego Bliskiego Wschodu w sposób dość podobny wyobrażali sobie gniew bóstw świata podziemnego. Przede wszystkim ów gniew miał być śmiercionośny zarówno dla ludzi, jak i dla bogów. W takim kontekście często używanym obrazem jest przedstawienie czy to samych bóstw, czy to ich demonicznych pomocników, czy wreszcie pozostających pod ich rozkazami zmarłych jako pożerających swe ofiary (bogów albo ludzi). Gniew boskich władców podziemia nie jest przedstawiany jako nieodwołalny i można go ułagodzić poprzez składanie ofiar, modlitwę czy też wysławianie konkretnych bogów. Pewne elementy tego obrazu, choć zmodyfikowane ze względu na monoteistyczne tło, można znaleźć także w Biblii. The various Semitic peoples of the Ancient Near East all embraced similar beliefs concerning the anger of the deities of the underworld. Above all, such an anger was viewed as lethal to both people and to other gods. In the surviving textual sources one can find word-images of the deities themselves, of their demonic helpers, and even of the dead under their orders to devour their victims (gods or people). The anger of the divine rulers of the underworld is not presented as irrevocable, but can be appeased by offering sacrifices and prayers, or by praising particular gods. Some elements of this imagery, though modified to align with a monotheistic background, can also be found in the Bible.
  • Item
    Grzegorz Baran, Życie i śmierć Antiocha IV Epifanesa w przekazach biblijnych i pozabiblijnych. Historia i teologia (Tarnów: Biblos, 2015)
    (Wydawnictwo KUL, 2016) Münnich, Maciej
    Book review: Grzegorz Baran, Życie i śmierć Antiocha IV Epifanesa w przekazach biblijnych i pozabiblijnych. Historia i teologia (Tarnów: Biblos, 2015). Ss. 252. PLN 40,00. ISBN 978-83-7793-316-9.
  • Item
    Homoseksualizm w starożytnej Mezopotamii. Przegląd źródeł
    (Wydawnictwo KUL, 2021) Münnich, Maciej
    Homoseksualizm był znanym, choć rzadkim zjawiskiem w społeczeństwach starożytnej Mezopotamii. Jednocześnie różnił się on od współczesnego, był to bowiem wyraz dominacji jednego mężczyzny oraz pohańbienia drugiego. Jeśli miał miejsce w odniesieniu do osoby równej, wówczas był karalny, jednak na przykład wrogowi można było życzyć, by stał się męską prostytutką. Inną formą homoseksualizmu była prostytucja sakralna w ramach kultu Inanny/Isztar. Jednak i w tym wypadku personel świątynny zaangażowany (jako partner pasywny) w taką formę kultu miał status niższy aniżeli wolni mężczyźni. Brak jakichkolwiek wzmianek o zachowaniach homoseksualnych wśród kobiet.
  • Item
    Obraz Jahwe jako władcy choroby
    (Wydawnictwo KUL, 2004) Münnich, Maciej
    Na wstępie należy stwierdzić, że na 325 biblijnych wzmianek o chorobach zdecydowana większość (262) jednoznacznie wskazuje na religijne postrzeganie przyczyn choroby w starożytnym Izraelu. Jedynie 17 razy dostrzeżono naturalne przyczyny schorzeń. Pozostałe przypadki nie wskazują jasno na żadną z powyższych możliwości. Nie ulega zatem wątpliwości, że to historia religii jest podstawowym narzędziem do badania biblijnych opisów chorób. Choroba w Biblii Hebrajskiej jest zdecydowanie częściej zsyłana, aniżeli leczona (stosunek niemal 3,6:1). Praktycznie we wszystkich przypadkach ostatecznym władcą choroby był Jahwe, choć niekiedy posługiwał się przy tym ludźmi (prorokami, królami), bądź istotami nadludzkimi (aniołowie, Szatan). Tylko w jednym miejscu Biblia zachowała niejahwistyczny obraz, w którym władcą choroby zdaje się być Baal-Zebul. W interesującym nas aspekcie wierzeń można zauważyć trzy podstawowe obrazy Jahwe. Pierwszy z nich to Jahwe – Wojownik. Zsyłając chorobę najczęściej posługuje się łukiem i strzałami. Jest w tym bardzo podobny do syro-kananejskiego boga Reszefa. Czasami podlegają mu także demoniczni wojownicy atakujący chorego. Wiąże się z tym drugi obraz: Jahwe – Władca istot nadludzkich. Są to niekiedy na poły uosobione pułapki, sidła, wnyki, częściej jednak personifikowane strachy, lęki czy przerażenie powodujące choroby. Zresztą sam Jahwe nosi tytuł Króla Lęków. Inne postacie to Pierworodny Śmierci i Gryzący. Wszystkie one występują w tekstach mających w tle Szeol – hebrajski świat umarłych. Wynika to zapewne z podobieństwa Jahwe do Nergala – mezopotamskiego bóstwa władającego światem podziemnym i wszelkimi chorobami. Ma on na swe usługi całą rzeszę różnorakich demonów. Wreszcie trzeci obraz to wyobrażenie „ręki Jahwe”, której dotknięcie powoduje chorobę, ewentualnie z rzadka uzdrowienie. I w tym przypadku znaleźć można bliskowschodnie paralele, ponieważ wyrażenie „ręka bóstwa X” było bardzo często używane jako określenie choroby. Obok Jahwe w Biblii Hebrajskiej pojawia się także kilka innych nadludzkich postaci w jakiś sposób związanych z chorobą. Na pierwszym miejscu należy wymienić Reszefa, który utracił swą samodzielność i stał się podporządkowanym Jahwe członkiem jego orszaku. Obok niego pojawia się także Azazel, zapewne pierwotnie demon pustyni przynoszący choroby. Także i inne rodzaje demonów takie jak Lilit, Szedim i Kosmacze, w Biblii pojawiające się już bardzo rzadko ze względu na monoteizację religii Izraela, miały związek z chorobą. Wreszcie na polecenie Jahwe choroby zsyłają, bądź wyjątkowo leczą, także anioły (w tym Niszczyciel) i Szatan. Wśród przyczyn zsyłania chorób przez Jahwe na pierwsze miejsce wysuwają się: niewierność prawu i przymierzu, nieposłuszeństwo wobec Jahwe i jego posłańców oraz wykroczenia w dziedzinie kultu, w sferze społecznej i seksualnej. Z kolei najczęstszymi przyczynami uzdrowienia przez Jahwe są: modlitwa, nawrócenie, wierność prawom oraz odpowiednie rytuały. Powyższe wnioski dają następujący obraz przemian w religii starożytnego Izraela w sferze zdrowia i choroby: Jahwe pierwotnie nie miał specyficznych cech Władcy Choroby. Jednak prosta forma religijności, jaką reprezentowali przodkowie Hebrajczyków osiedlający się w Kanaanie, w starciu z lokalnymi wierzeniami traciła na znaczeniu. Przejmowanie atrakcyjnych, kananejskich form kultu groziło utratą wyjątkowej pozycji Jahwe. Kręgi związane z jahwizmem (kapłani świątyni w Jerozolimie, środowiska prorockie) starały się więc przypisać Jahwe najpopularniejsze cechy innych bóstw. Stąd Jahwe zsyłając choroby posługuje się łukiem jak Reszef i ma na swych usługach demoniczne istoty jak Nergal. Zarazem inne bóstwa zostają podporządkowane Bogu Izraela, czego najlepszym przykładem jest znowu Reszef i między innymi Azazel. Gdy kult Jahwe umacnia się i stara się wyprzeć konkurencyjne wierzenia (monolatria), zaczyna się pojawiać koncepcja monoteizmu, a więc całkowitej negacji nie tylko kultu innych bogów, ale także ich istnienia. Stąd też wzmianki o starych demonach pochodzenia mezopotamskiego i zachodniosemickiego są w Biblii Hebrajskiej stosunkowo rzadkie, ponieważ kolejne pokolenia redaktorów biblijnych eliminowały wzmianki niepasujące do monoteistycznego obrazu. Cały powyższy proces doskonale ukazuje, na przykładzie wierzeń związanych ze zdrowiem i chorobą, z jednej stronę wspólnotę mentalną Hebrajczyków i ich sąsiadów, z drugiej zaś wyjątkowość izraelskiego monoteizmu.
  • Item
    Początki monarchii hebrajskiej
    (Wydawnictwo KUL, 2009) Münnich, Maciej
    The Biblical tradition devoted to the beginnings of the Hebrew monarchy consists of no less than three stories. The first, anti-monarchical story (1 Sam 8; 1 Sam 10:17-27; 1 Sam 12), has surely no historical value, as written many centuries after the Saul’s reign, and full of later theocratic theological concepts. Th e second, promonarchical story (1 Sam 9:1–10:7.9-12; 1 Sam 13:2–14:46) appears to be very old, however its propaganda character is clear. It severely limits the credibility of the text. Th e third story about Saul fi ghting against Ammonites (1 Sam 11) seems to describe the real events, and its credibility can not be denied. On that basis it is possible to conclude that the minimalists’ thesis excluding the existence of Saul’s monarchy, as well as the traditionalists’ thesis fully accepting the historicity of the Biblical traditions, should be rejected.
  • Item
    Przemiany pierwotnych wierzeń dotyczących świata umarłych w Biblii hebrajskiej na tle wierzeń bliskowschodnich
    (Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2003) Münnich, Maciej
    The author of the article describes two basic conceptions of the biblical world of the dead. The first of them, emphasized in traditional articles, perceives Szeol as a gloomy, dark and passive world. On the other hand, the second one gives the dead more activity and knowledge. This latter conception is derived from old Syro-Cananite beliefs. The author thinks that it was gradually replaced by the passive image of the other world accepted in the orthodox Yahwistic circles. It only survived in folk beliefs. However, after the catastrophes of the years 722 and 586 and in the face of the crisis of the traditional teaching about mundane retribution in the Hellenistic times, the beliefs − pushed to the margin − were used in the formation of the new conception of resurrection. Hence the sources of resurrection may be looked for in the old pagan beliefs of Syro-Canaan, whereas Yahwisn's consistent, rigid images of the world of the dead disappeared along with the Sadducees.
  • Item
    Reszef - bóg starożytnego Orientu
    (Wydawnictwo KUL, 2011) Münnich, Maciej
    Praca przedstawia wszystkie źródła pisane wspominające o omawianym bóstwie, a następnie je analizuje. W ten sposób otrzymujemy dokładną mapę terenów, gdzie bóstwo było czczone, z uwzględnionym podziałem chronologicznym. I tak dla 3. tys. przed Chr. dysponujemy źródłami z syryjskiej Ebli (łącznie 275 wzmianek), środkowo-mezopotamskiego Mari (1 wzmianka) i z odległego Elamu (1 wzmianka). W 2. tys. przed Chr. źródła dotyczące Reszefa pojawiają się w Mari (20 wzmianek), Babilonie (1 wzmianka), w Anatolii (3 wzmianki), w Egipcie (40 wzmianek), na Cyprze (2 wzmianki), przede wszystkim jednak w miastach syryjskich: Ugarit (181 wzmianek), Emar (180 wzmianek) i Alalach (2 wzmianki). W 1 tys. przed Chr. źródła są mniej liczne: Egipt (10 wzmianek), Cypr (18 wzmianek), Izrael (8 wzmianek), syryjskie Tell Sifr (1 wzmianka), Cylicja (4 wzmianki), Fenicja (8 wzmianek), Kartagina (1 wzmianka) i Palmyra (2 wzmianki). Dzięki opracowanemu katalogowi źródeł można zauważyć dużą popularność kultu Reszefa w 3. i 2. tys. oraz jego stopniowy zanik w 1. tys. przed Chr. Kult ten najdłużej utrzymuje się na terenach peryferyjnych i izolowanych, takich jak pustynna Palmyra i wyspa Cypr. Prześledzone zostały także cechy Reszefa występujące w kulcie. Przede wszystkim brak jest potwierdzenia dla dotychczas apriorycznie przyjmowanej tezy, że Reszef władał światem umarłych. Ewidentnie nie można go zaliczać do bóstw chtonicznych. Jest on przede wszystkim bogiem wojowniczym, gwałtownym, odpowiedzialnym za zarazę. Jednak tak jak może choroby zsyłać, tak tez może z nich uzdrawiać. Ze względu na długi czas trwania oraz znaczną rozpiętość geograficzną kultu, dostrzec można pewne specyficzne, lokalne cechy. Na przykład w Egipcie z bóstwa wspomagającego faraona w walce Reszef przekształca się w bóstwo wzywane głównie jako pomoc podczas chorób. Wśród Hurytów natomiast Reszef pojawia się jako opiekun handlu. Nie ulega wątpliwości, że Reszef jest przyzywany jako pomoc dla swych wiernych. Z pewnością odrzucić należy dawniej prezentowany obraz złowrogiego bóstwa. W starożytnym Izraelu natomiast, w wyniku stopniowego powstania religii monoteistycznej, Reszef został zredukowany najpierw do rzędu demonicznych pomocników Jahwe, później zaś jego imię funkcjonowało jako rzeczownik pospolity, choć zawsze z odniesieniem do cech dawnego bóstwa.
  • Item
    Reszef i Nergal w Ebla
    (Wydawnictwo KUL, 2010) Münnich, Maciej
    The West-Semitic god Resheph arouses much controversy due to his supposed chthonic character and rule in the world of the dead. One of the key arguments used by the proponents of such a view of Resheph is his identification with the Mesopotamian Nergal. The earliest example of such identification may be found in the Ebla texts. It transpires, however, that until the Old Akkadian period Nergal did not have the features of a chthonic deity. It was not until the reign of Sargon the Great that Nergal came to be identified with the Sumerian deity Meslamtaea, which resulted in the attribution of rule over the land of the dead to Nergal (possibly for political reasons). This means that the equation of Nergal and Resheph in Ebla could not have been based on their chthonic character. Ascribing the rule of the underworld to Resheph should therefore raise justified doubt.
  • Item
  • Item
  • Item
    Strangers "par excellence". Arabs in the Neo-Assyrian Royal Inscriptions
    (Wydawnictwo KUL, 2024) Münnich, Maciej
    The basic questions posed in the article were: what characteristics caused Arabs to be per­ceived by the elites of the Neo-Assyrian Empire as strangers, and whether such classification resulted in their treatment differently from other peoples? Neo-Assyrian royal inscriptions and correspondence with the court were analysed to answer these questions. On this basis, three features that together are unique only to Arabs were distinguished: nomadism, camel farming and the presence of queens. These traits are unique to Arabs, so they are strangers par excellence from Assyria’s perspective. Interestingly, these features generally do not result in exceptional treatment. Only in a situation of conflict and defeat of the Arabs can one perceive their specific treatment, marked by exceptional cruelty even for Assyrians. For example, mainly Arab rulers were chained along with wild animals to the gates of the Assyrian capital. Moreover, only Arab women were subjected to tearing unborn children out of their wombs. This shows that Arabs were treated as half-humans against whom the most heinous crimes could be committed because Assyrians were not bound by the standards applicable to other peoples.
  • Item
    Świat umarłych w wyobrażeniach biblijnych środowisk mądrościowych
    (Ewangelikalna Wyższa Szkoła Teologiczna, 2008) Münnich, Maciej
    In Biblical research it is generally accepted that Yahweh is the Lord of all the World, including the netherworld. However, a careful analysis of the Biblical text can show some cracks in such a picture. These cracks are visible in some sapiential Biblical works (Jb 7:21; Ps 88:6). They are an effect of the removal of Yahweh from the impure sphere of the dead. Such a process had already begun before the Exile, but the apogee was after the return from Babylon. In addition it was a time when the principle of temporal retribution was shaken, but divine justice could not be moved beyond the grave because the concept of resurrection had not yet appeared.
  • Item
    Syria Past and Present
    (Polska Akademia Nauk Oddział w Lublinie, 2017) Münnich, Maciej
    The internal situation in Syria during the first four years of conflict resembles a kaleidoscope showing a different picture every minute. Individual elements keep changing their places, some lose their meaning, others take more space, some disappear completely, and new ones take their place. Perhaps this view does not change from day to day, but it surely changes from month to month, and an inexperienced observer may soon be lost in the mass of new information and changing names. The present text aims to present a short review of the situation during the Syrian civil war. The present conflict has its roots deep in the past and in order to understand it one needs to go back in time and describe – even if superficially – the history of Syria since it gained its independence. Its earlier history is, of course, also fascinating, yet if one does not want to be forced to write a book on the five thousand years of Syrian history, it seems fitting to refer the reader to other works on the subject. Therefore, the first part of the present draft will focus on the historical background of the current conflict, and the second part will concern the course of the conflict since its outbreak in 2011 through July 2015.
  • Item
    Syria wiosną 2015. Spojrzenie niepoprawne politycznie
    (Instytut Sądecko-Lubelski, 2015) Münnich, Maciej
  • Item
    Teksty z Ugarit. Tom I Mity, Tom II Legendy, Tom III Rytuały
    (Wydawnictwo KUL, 2023) Münnich, Maciej
    Trzytomowe wydawnictwo stanowi pierwsze w języku polskim pełne tłumaczenie tekstów religijnych ze starożytnego Ugarit. Było to miasto leżące na wybrzeżu syryjskim, a zachowane teksty - spisane w wyjątkowym alfabecie, który kształt liter zaczerpnął z pisma klinowego - pochodzą z okresu od XIV do początków XII w. przed Chr. Publikacja składa się z trzech tomów. Pierwszy z nich zawiera mity, przede wszystkim wielki cykl o Ba‘lu (bogu burzy i urodzaju) składający się z trzech mitów: Walka Ba‘la z Jammem (bogiem morza), Budowa pałacu Ba‘la oraz Walka Ba‘la z Motem (bogiem śmierci). Ponadto tom pierwszy zawiera kilka krótszych utworów mitycznych, np. Uczta herosów (rpum), czy też Niebiańska Uczta Ila (zawierająca pierwszą w historii receptę na… kaca) i inne. Tom drugi zawiera tłumaczenie dwóch legend ugaryckich, w których głównymi bohaterami są królowie, odpowiednio Danilu i Kirta. Wreszcie tom trzeci mieści kilkadziesiąt różnorakich rytuałów ugaryckich, m.in. rytuały ofiarnicze, wróżby i zaklęcia. Wszystkie tomy oprócz tekstu źródłowego (w transliteracji i w tłumaczeniu) zawierają obszerny komentarz. Na końcu zamieszczone są indeksy, a także pokaźna bibliografia. Publikacja jest znaczącą pomocą dla historyków, biblistów, religioznawców oraz orientalistów. Jej autorami był zespół badaczy: dr hab. Marcin Majewski, prof. UPJPII, dr Andrzej Mrozek, ks. dr Mariusz Szmajdziński, dr hab. Maciej Münnich, prof. KUL, pod kierownictwem tego ostatniego.
  • Item
    The Light-Life Movement in Poland Under the Communists
    (Ukrainian Catholic University Press, 2022) Münnich, Maciej