Browsing by Author "Dyk, Stanisław"

Now showing 1 - 4 of 4
  • Item
    Aktualizacja Słowa Bożego w przepowiadaniu
    (Towarzystwo Naukowe KUL, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, 2022) Dyk, Stanisław
    Bez aktualizacji przepowiadanie gubi swój cel, staje się mało atrakcyjne, samo zaś słowo Boże postrzegane zostaje przez słuchaczy jako pozbawione swej zbawczej mocy i nieżyciowe. Opracowanie potwierdza te tezy. W artykule uporządkowano i syntetycznie przedstawiono najważniejsze zagadnienia związane z aktualizacją: teologiczne podstawy aktualizacji, główne zasady jej realizacji; biblijne modele aktualizacji jako wzorce dla współczesnego przepowiadania; proces aktualizacji. W zakończeniu zaś sformułowano opisową definicję aktualizacji.
  • Item
    Aktualność homilii Orygenesa we współczesnym przepowiadaniu
    (Wydawnictwo KUL, 2020) Dyk, Stanisław
    Celem artykułu było wykazanie, w jakim stopniu homilie Orygenesa mogą być inspiracją dla współczesnego przepowiadania homilijnego? Skupiono się przy tym na formalnych aspektach przepowiadania Orygenesa. Wskazano na Orygenesa jako na mistrza duchowej interpretacji Pisma Świętego oraz „ojca” homilii egzegetycznej. Jego metodę pracy nad tekstem świętym oraz sposób komunikacji zbawczego orędzia porównano ze wskazaniami dotyczącymi homilii zawartymi we współczesnych dokumentach Kościoła i refleksji teologicznej. Przeprowadzone analizy doprowadziły do następujących wniosków: homilie Orygenesa są aktualne pod względem chrystologicznej koncentracji swej treści, duchowej interpretacji Pisma św. połączonej z otwartością na światło Ducha Świętego oraz bezpośredniego, prostego i dialogicznego stylu przepowiadania; zastrzeżenie budzi natomiast zbyt małe odniesienie do problemów życia codziennego swych słuchaczy; nie do utrzymania jest także kompozycja Orygenesowej homilii polegająca na wyjaśnieniu tekstu świętego wiersz po wierszu.
  • Item
    The Christocentrism of Marian Homilies
    (Wydawnictwo KUL, 2024) Dyk, Stanisław
    The aim of this article is to show the Christocentrism of Marian homilies. The starting point is to recall the fundamental function of the homily, which is to introduce the mystery of Christ, “always present and at work in us, especially in liturgical rites” (SC 35,2). This definition was applied to Marian homilies, revealing their three content areas: the proclamation of the mystery of Christ and Mary attested in the Word of God; the leading to participation in the grace of the mystery manifested in Mary and available in the liturgy; the call to conform oneself to Christ in imitation of Mary, his most faithful disciple. Those issues are explained and justified on the basis of Marian teaching of the Church and theological reflection. The analyses were also illustrated with the example of the Feast of the Immaculate Conception of the Blessed Virgin Mary. The analysis carried out in the study showed that the main axes around which the content of Marian homilies should be organised are the Christological, soteriological, liturgical and ecclesiological perspectives. The emphasis should be placed on ecclesiotypical rather than Christotypical Mariology. Such an approach to the Marian homily allows an organic view of Mary’s presence and modality in the history of salvation. It is at the same time an example of a liturgy-mystery-life synthesis integrating what is believed with what is celebrated and what is lived.
  • Item
    Udział świeckich w dziele ewangelizacji
    (Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Papieskiego Jana Pawła II w Krakowie, 2022) Dyk, Stanisław
    Dla Franciszka ewangelizacja jest kluczem do reformy Kościoła. Wierni świeccy zaś są ważnym i niemożliwym do zastąpienia podmiotem tego dzieła. Niniejsze opracowanie ukazuje wybrane inspiracje papieża dotyczące udziału laikatu we współczesnej ewangelizacji. W pierwszej części artykułu wskazano na eklezjologię papieża, która stoi u podstaw jego myśli dotyczącej misyjnego posłannictwa wiernych świeckich. Przedstawiono tu także konkretne przestrzenie ewangelizacji, w których Franciszek postrzega świeckich jako aktywne podmioty. Następnie omówiono dwa najbardziej oryginalne dla Franciszka wezwania jak przestroga przed klerykalizmem oraz zachęta do realizacji synodalności Kościoła. W końcu przedstawiono nauczanie Franciszka w perspektywie realizacji prorockiej funkcji Kościoła. Skoncentrowano się tu na teologicznym i pastoralnym odczytaniu ustanowionej przez papieża posługi katechisty. Przeprowadzone analizy pozwoliły stwierdzić, że nauczanie Franciszka dotyczące udziału świeckich w ewangelizacji posiada wiele nowych akcentów. W pojmowaniu ewangelizacji obecny papież zachowuje jednak hermeneutykę ciągłości z nauką Soboru Watykańskiego. Wezwania Franciszka mogą zdynamizować współczesną ewangelizację i przyczynić się do odnowy Kościoła.